Album "Layla And Other Assorted Love Songs" nagrany pod szyldem Derek And The Dominos, uważany jest za największe osiągnięcie artystyczne w karierze Erica Claptona. Teraz ukazuje się w zremasterowanej formie, wydanej z okazji 40-tej rocznicy premiery tej niezwykłej płyty. Efemeryczna formacja została założona przez jednego z najwybitniejszych gitarzystów rockowych, znanego z takich zespołów jak The Yardbirds, Bluesbreakers Johna Mayalla, Cream i Blind Faith. Działała jedynie przez rok, od maja 1970 roku do maja roku następnego. W 1969 roku Clapton nawiązał współpracę z muzykami amerykańskiej formacji Delaney, Bonnie & Friends, z którymi nagrał swój pierwszy solowy album, "Eric Clapton" (1970). Wiosną następnego roku pianista grupy, Bobby Whitlock zaproponował Claptonowi utworzenie nowego zespołu. Tak właśnie narodził się Derek And The Dominos, w którego skład weszli basista Carl Radle, perkusista Jim Gordon oraz gitarzysta Dave Mason (z Traffic). Nazwę dla grupy wymyślił Tony Ashton z Ashton, Gardner And Dyke. Pierwszy singiel wydany we wrześniu 1970 roku, z nagraniami "Tell The Truth" i "Roll It Over" przepadł na rynku, ale wydany w grudniu, wyprodukowany przez Toma Dowda podwójny album "Layla And Other Assorted Love Songs" okazał się jednym z najwybitniejszych krążków w historii muzyki rockowej. W sesji gościnnie wziął udział gitarzysta Duane Allman z The Allman Brothers Band, którego gitary, m.in zagrana techniką slide partia w utworze "Layla", zdobiły większość nagrań na płycie. Wydana na singlu, pełna żaru i dynamiki, zwieńczona melancholijną kodą miłosna piosenka tytułowa, zdobyła zasłużoną popularność (na początku lat 90-tych Clapton przypomniał ją w wersji unplugged). Oprócz wspólnych kompozycji autorstwa Claptona i muzyków Dominos na płytę trafiła niezwykła wersja klasycznego bluesa Charlesa Segara i Big Billa Broonzy'ego "Key To The Highway" oraz hendriksowska "Little Wing" z wybornymi partiami Claptona i Allmana. W kwietniu 1971 roku muzycy weszli ponownie do studia, by przystąpić do pracy nad kolejnym albumem. Po dwóch miesiącach pracy w londyńskich Olympic Studios sesję przerwano. Skłóceni muzycy postanowili rozwiązać Derek And The Dominos. Druga płyta formacji nigdy się nie ukazała.
Album "Layla And Other Assorted Love Songs" nagrany pod szyldem Derek And The Dominos, uważany jest za największe osiągnięcie artystyczne w karierze Erica Claptona. Teraz ukazuje się w zremasterowanej formie, wydanej z okazji 40-tej rocznicy premiery tej niezwykłej płyty. Edycja Deluxe została wzbogacona o 13 nagrań. Oprócz kompozycji nagranych podczas pracy nad drugim albumem formacji, znalazł się tu niepublikowany odrzut z sesji do "Layli", "Mean Old World", nagrania z pierwszego singla: "Roll It Over" i "Tell The Truth", wyprodukowane przez Phila Spectora oraz cztery utwory z telewizyjnego programu The Johnny Cash Show z listopada 1970 roku (m.in. niezwykła wersja standardu "Matchbox" z gościnnym udziałem samego Casha i Carla Perkinsa). Efemeryczna formacja została założona przez jednego z najwybitniejszych gitarzystów rockowych, znanego z takich zespołów jak The Yardbirds, Bluesbreakers Johna Mayalla, Cream i Blind Faith. Działała jedynie przez rok, od maja 1970 roku do maja roku następnego. W 1969 roku Clapton nawiązał współpracę z muzykami amerykańskiej formacji Delaney, Bonnie & Friends, z którymi nagrał swój pierwszy solowy album, "Eric Clapton" (1970). Wiosną następnego roku pianista grupy, Bobby Whitlock zaproponował Claptonowi utworzenie nowego zespołu. Tak właśnie narodził się Derek And The Dominos, w którego skład weszli basista Carl Radle, perkusista Jim Gordon oraz gitarzysta Dave Mason (z Traffic). Nazwę dla grupy wymyślił Tony Ashton z Ashton, Gardner And Dyke. Pierwszy singiel wydany we wrześniu 1970 roku, z nagraniami "Tell The Truth" i "Roll It Over" przepadł na rynku, ale wydany w grudniu, wyprodukowany przez Toma Dowda podwójny album "Layla And Other Assorted Love Songs" okazał się jednym z najwybitniejszych krążków w historii muzyki rockowej. W sesji gościnnie wziął udział gitarzysta Duane Allman z The Allman Brothers Band, którego gitary, m.in zagrana techniką slide partia w utworze "Layla", zdobiły większość nagrań na płycie. Wydana na singlu, pełna żaru i dynamiki, zwieńczona melancholijną kodą miłosna piosenka tytułowa, zdobyła zasłużoną popularność (na początku lat 90-tych Clapton przypomniał ją w wersji unplugged). Oprócz wspólnych kompozycji autorstwa Claptona i muzyków Dominos na płytę trafiła niezwykła wersja klasycznego bluesa Charlesa Segara i Big Billa Broonzy'ego "Key To The Highway" oraz hendriksowska "Little Wing" z wybornymi partiami Claptona i Allmana. W kwietniu 1971 roku muzycy weszli ponownie do studia, by przystąpić do pracy nad kolejnym albumem. Po dwóch miesiącach pracy w londyńskich Olympic Studios sesję przerwano. Skłóceni muzycy postanowili rozwiązać Derek And The Dominos. Druga płyta formacji nigdy się nie ukazała. Robocze wersje pięciu utworów trafiły na przekrojowy boks Erica Claptona "Crossroads". Na remasterowanej wersji Deluxe zostały przypomniane w nowych miksach przygotowanych przez oryginalnego inżyniera tamtych sesji Andy'ego Johnsa. Ostanie nagranie Derek And The Dominos "Got To Get Better In A Little While" pojawia się w dwóch wersjach, wstępnego jamu oraz w wersji finalnej, której rekonstrukcji podjął się klawiszowiec Bobby Whitlock. (UMP)
|