Piosenkarz i gitarzysta, także kompozytor. Na gitarze nauczył się grać samodzielnie, śpiewu uczył się w ŁSM w Łodzi. Debiutował w 1963 roku jako wokalista i gitarzysta w zespole Trubadurzy, którego był również współzałożycielem. Uczestniczył z nim w latach 1964-67 w wielu koncertach w kraju i za granicą, dokonał nagrań archiwalnych dla PR i płytowych. Przez kilka miesięcy 1967 roku wraz z Marianem Lichtmanem występował z zespołem Izomorff 67 i ponownie związał się z Trubadurami. W 1973 roku rozpoczął karierę solową, którą zapoczątkował LP K. Krawczyk : Byłaś mi nadzieją, nagrany z zespołem instrumentalnym Ryszarda Poznakowskiego. Prowadził własną grupę Fair. śpiewał na festiwalach w Opolu, Sopocie, Zielonej Górze i Kołobrzegu oraz za granicą, m.in. w NRD, ZSRR, Szwecji, Jugosławii, Bułgarii, Grecji, Belgii, Holandii, Irlandii i na Kubie. Wystąpił w wodewilu Staroświecka komedia (reż. R. Kordziński) w Teatrze Polskim w Poznaniu. W 1977 roku podpisał kontrakt z zachodnioniemiecką firmą Polydor, dla której nagrał m.in. dwa SP Als wir noch Kinder varen (Kiedy byliśmy jeszcze dziećmi) i Aufwiedersehen Madelaine ( Żegnaj Madelaine). Przed wyjazdem do Stanów Zjednoczonych nawiązał współpracę z orkiestrą Alex Band Aleksandra Maliszewskiego. W latach 1980-85 przebywał w USA, gdzie m.in. koncertował w klubach Chicago i Las Vegas oraz nagrał LP From a Different Place. Po powrocie do kraju dokonał kolejnych nagrań radiowych i płytowych. Wystąpił w recitalach tv Nie przesadza się starych drzew, K. Krawczyk i jego przeboje, Rock and roll i okolice, Kolędy polskie. W 1988 roku uległ wypadkowi samochodowemu i przez blisko rok nie występował. W 1990 roku wyjechał ponownie do USA, gdzie podpisał kontrakt z firmą Hallmark. Pod opieką artystyczną Davida Briggsa, muzyka i aranżera związanego przed laty z E. Presleyem, nagrał w Nashville LP Krystof: Eastern Country Album. W 1994 roku wrócił do Polski. Wystąpił na IMF w Sopocie, dokonał kolejnych nagrań płytowych z różnorodną stylistycznie muzyką - country, rock and rollem, balladami, klasyką taneczną, muzyką religijną i piosenkami dla dzieci. W 1998 roku z Programem 2 TVP przygotował recital To co dał nam los z okazji jubileuszu 35-lecia pracy artystycznej. Podczas tego koncertu Artysta odebrał nagrodę Prezesa TVP. W 2001 roku Krawczyk nagrał płytę z Goranem Bregovicem Daj mi drugie życie, która odniosła duży komercyjny sukces. Jednak prawdziwa "krawczykomania" zaczęła się rok później, kiedy to ukazała się płyta Bo jesteś Ty. Za brzmienie albumu odpowiedzialny był Andrzej Smolik, muzyk i producent młodego pokolenia. Ta współpraca ukazała Krawczyka w nowym świetle i uczyniła zeń najpopularniejszego artystę w kraju. W 2004 nagrał płytę To co w życiu ważne. W tym samym roku odbył sie recital z okazji 40-lecia pracy artystycznej na Festiwalu Sopockim, podczas krórego odebrał Platynowego Słowika za całokształ twórczości. W 2005 roku ukazało się wydawnictwo Amerykańskie piosenki, króre podobnie jak poprzednie albumy cieszy się uznaniem wśród fanów i uzyskało status Złotej Płyty. Krzysztof Krawczyk jest laureatem: nagrody pisma "Melodie und Rythmus" w 1975 roku, Złotego Pierścienia na FPŻ Kołobrzeg '75 za Czym dla wojska jest piosenka, nagrody "Głosu Wybrzeża", nagrody publiczności i nagrody dziennikarzy na MFP Sopot '76, III nagrody na festiwalu Złoty Orfeusz w Bułgarii w 1977 roku oraz I nagrody w koncercie Premiery na KFPP Opole '78 za piosenkę Pogrążona we śnie, dwóch Superjedynek w 2003 na KFPP w Opolu w kategorii piosenkarz roku i teledysk roku "Bo jesteś Ty", dwóch Fryderyków w 2005 dla Piosenkarza Roku i za Przebój Roku Trudno tak (duet z Edytą Bartosiewicz) oraz telekamery dla najpopularniejszego artysty estradowego. Ryszard Wolański
|