 | |  | | | | lista utworów na Miles Davis Seven Steps To Heaven | | 1.Basin Street Blues
2.Seven Steps To Heaven
3.I Fall In Love Too Easily
4.So Near, So Far
5.Baby Won't You Please Come Home
6.Joshua
7.So Near, So Far
[Bonus] 8.Summer Night
[Bonus] |
| MILES DAVIS: Seven Steps To Heaven
Dostałem właśnie od redakcji Diapazonu pierwsze cztery reedycje płyt Milesa Davisa do recenzji. Wszystkie cztery zostały nagrane w okresie od 1963 r. (pierwsza sesja płyty "Seven Steps to Heaven") do lipca 1964 r. ("Miles in Tokio").
Od czasu gdy zostały wydane czterdzieści lat temu setki muzykologów i szeregowych muzyków nie tylko dokonało transkrypcji, ale po stokroć dokonywało analizy i uczyło się na tych nagraniach jazzu, wrażliwości, wyobraźni. W grze bez wątpienia wszystkich trębaczy słychać echa Davisa, od kongenialnego Tomasza Stańki do Tab Two i krajowego Pink Freud.
----- więcej -----
Słuchanie płyt Davisa z tego okresu przypomina przyglądanie się wzorcowi metra w Sevres pod Paryżem. Nagrania te należą obecnie do kanonu, przynajmniej w kształceniu muzyków jazzowych. Znają je, mam nadzieję, nie tylko trębacze. A nawet jeśli nie znają, to wszyscy grają jakby znali je na pamięć.
Pierwszą chronologicznie z tych czterech był album "Seven Steps to Heaven" który został nagrany podczas dwóch sesji: pierwszej 16 kwietnia 1963 roku w Los Angeles i drugiej w zmienionym składzie w roku następnym w Nowym Jorku.
Historycznie rzecz biorąc na wiosnę 1963 r. dotychczasowy zespół Davisa był w rozsypce. Odeszli John Coltrane i Cannonball Adderley, wybierając kariery indywidualne w innych kontekstach muzycznych. Pojawił się na krótko saksofonista Hank Mobley, odeszli pianista Wynton Kelly, kontrabasista Paul Chambers i perkusista Jimmy Cobb. Davis musiał skompletować nowy zespół przed planowaną sesją nagraniową. W pierwszej wzięli udział poza Davisem, George'em Colemanem i Ronem Carterem dwaj Kalifornijczycy - pianista Victor Feldman i perkusista Frank Butler, których na drugiej zastąpili Herbie Hancock i Tony Williams.
Utwór tytułowy i jak mi się wydaje najpopularniejszy z tej płyty "Joshua", skomponowane przez Victora Feldmana, zostały nagrany bez jego udziału w Nowym Jorku. Otwierający płytę tradycyjny temat nowoorleański "Basin Street Blues" pokazuje stosunek Davisa do tradycji, troskliwy acz dość swobodny. Z perspektywy czasu to ostatni jego ukłon w stronę Nowego Orleanu. Już nigdy tak bezpośrednio nie nawiązał do tradycji. Choć cały czas był związany ze swoimi kulturowymi korzeniami. Trąbka Davisa brzmi krystalicznie z charakterystycznym timbrem. Warty uważnego wsłuchania się jest akompaniament Cartera. Ten temat ze względu na jego powszechną znajomość winien być szczególnie studiowany przez adeptów jazzu.
Następny utwór "Seven Steps to Heaven", skomponowany przez urodzonego w Anglii, a pracującego w Los Angeles, Victora Feldmana, został nagrany po raz pierwszy w Kalifornii, ale na płycie znalazła się wersja nowojorska z nowym pianistą Hancockiem. Ballada "I Fall in Love Too Easily" ukazuje nam, co to jest granie ballady w jazzie nowoczesnym - przejmująco, czasem dramatycznie, ze zdwojeniem tempa, logicznym snuciem motywicznym.
W urytmizowanym "So Near, So Far" (wersja nowojorska) temat grają obaj frontmani, a w improwizacji pierwszy chorus Davis kończy świstem, który był później tak charakterystyczny dla np. Stańki. Zresztą tych referencji z dzisiejszej perspektywy historycznej jest więcej. Sposób gry kwartetu Milesa stanowi wzór dla wszystkich następnych generacji muzyków.
Kolejny utwór to znowu temat tradycyjny "Baby, Won't You Please Come Home?" zagrany jako ballada. Drugi temat tradycyjny zagrany nietradycyjnie. Kompozycja Feldmana "Joshua" jest chyba najczęściej wykonywaną przez innych muzyków z "piosenek" nagranych na tej płycie, a ponadto weszła ona do repertuaru koncertowego Davisa. Jej popularność zasadza się może w jej średnim tempie i bardzo charakterystycznej kantylenie tematu.
Do obecnej edycji na CD dodano alternatywne nagranie (z Los Angeles) "So Near, So Far" i "Summer Night" których nie było na oryginalnym longplayu wydanym przez Columbię. "Summer Night" to następna ballada, tak charakterystyczna dla klimatu "Siedmiu kroków do nieba". Znowu znakomite solo Feldmana, któremu Davis proponował wówczas przystąpienie do kwintetu. Wtedy to odrzucił, ale gdyby nie ten fakt, być może nie mielibyśmy Hancocka. Konsekwencje niektórych decyzji i układów personalnych wokół zespołów Davisa były bardzo brzemienne dla historii i rozwoju jazzu.
Czterdzieści lat temu w Krakowie longplay "Seven Steps to Heaven" miał chyba tylko Wojciech Karolak. Następnym właścicielem był trębacz Witold Robotycki. Z tych źródeł pochodziły kopie na taśmach magnetofonowych, których słuchałem wówczas...
Grzegorz Tusiewicz
.. heaven / incl. 2 bonus tracks
tagi: 5195092 JAZZ TRUMPET FUSION REMASTERED EXPANDED TO.. REMAST IMT1109877.2 00100982584 44919303A278 | |
| | inne wersje Miles Davis Seven Steps To Heaven | | porównaj wszystkie wersje | | | |  | CD do 5 dni | |
| | | |  | CD 14-28 dni | |
| | | |  | CD 14-28 dni | |
| | | |  | LP do 5 dni | |
| | | | | LP 14-105 dni | |
| | | | | 2LPHQ 14-105 dni | |
| | | | | LP 14-105 dni | |
| | | |  | LP 14-120 dni | |
| | | |
|
dodaj do przechowalni
dodaj do porównania
powiadom o skróceniu terminu realizacji
